Feliks Zwierzchowski (1912-2003), członek ZPAF od 1951 roku, członek honorowy
100 prac (powyżej formatu A4) - odbitki srebrowo-bromowe (będące stronami makiety książki).
Stan zbioru dobry i dość dobry. Odbitki wymagają podklejenia rogów, oczyszczenia (klej, kurz, nalepki), zapakowania w bezkwasowe pudła. Negatywy wymagają oczyszczenia i zapakowania. Tematyka: fotografia krajoznawcza.


Ur. w 1912 r. w Warszawie, zm. 2003 r. w Warszawie. Zaczął fotografować mając 14 lat. Kamerę pożyczał od kolegów.
W 1928 r. kupił aparat skrzynkowy „Box Tengor” firmy Zeiss i zajął się fotografią na poważnie. W okresie dwudziestolecia międzywojennego aktywnie fotografował. Podczas II wojny światowej wykonywał zdjęcia pamiątkowe i rodzinne w okupowanej Warszawie. W tym czasie był też wspólnikiem i pracownikiem sklepu branży fotograficznej.
Po wojnie, w 1945 r. założył i prowadził koło fotograficzne w Grodzisku Mazowieckim. W 1950 r. został właścicielem księgarenki „F. Zwierzchowski i spółka” przy ul. Wilczej w Warszawie. Był założycielem i dożywotnim kustoszem Biblioteki ZPAF, którą utworzył w 1951 roku. Głównym tematem jego prac fotograficznych było krajoznawstwo i krajobraz, wykonywał także zdjęcia katalogowe i techniczne. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych,
w Polsce i na świecie. Jego prace znalazły się w wielu publikacjach. Przez wiele lat realizował swój życiowy projekt Wisła - fotografował miasta i wsie po obu brzegach Wisły. Powstał unikatowy i bezcenny materiał, z którego przygotował makietę książki, ale nie zdążył jej wydać. Był autorem albumów fotograficznych: Mistrzowie Polskiego Pejzażu, Kielce 2000; Polska Fotografia Krajoznawcza, Łódź 2000. Laureat wielu nagród i wyróżnień, również państwowych.
Uhonorowany tytułem Artiste FIAP (1951) oraz Excellence FIAP (1960).
Postać niezwykle zasłużona dla ZPAF i warszawskiego środowiska fotograficznego.